عبور باید کرد.

 

صدای باد می آید، عبور باید کرد.

 

و من مسافرم، ای بادهای همواره!

 

مرا به وسعت تشکیل برگ ها ببرید.

 

مرا به کودکی شور آب ها برسانید.

 

دقیقه های مرا تا کبوتران مکرر

 

در آسمان سپید غریزه اوج دهید.

 

و در تنفس تنهایی

 

دریچه های شعور مرا بهم بزنید.

 

روان کنیدم دنبال بادبادک آنروز

 

مرا به خلوت ابعاد زندگی ببرید